بهشت همینجاس

….. بهشت همینجاس …
تفکر ….

… رایجترین حرفِ انسان ها و مکالمه ی متداول در مورد عقوبت رفتار هایمان ، ” بهشت و جهنم ” همینجاست….
بله من نیز همانندِ اکثریت بر این دیده ، مُهرِ تایید خواهم زد که بهشت و جهنم همینجاست !!!
اما با یقین به دنیای بعد از مرگ این دو را همین جا خواهیم دید…

بارها و بارها ،همگی سوال کردیم که چگونه ظلم برپاست و ظالم ماندگار …

و می دانیم که اجازه زندگی به خطا و یا درست به ما محول گشته…

و هرگز ندیدیم کسی حرج ،ذنب یا معصیتی را مرتکب شود و همان “لحظه ” دستی از غیب به خدمتش برسد ، البته بعداز آن هم به سهولت نخواهیم دید…
زیرا اگر اینگونه بود …
کسی جرات به خطا نداشت!!! و جبری عیان بود برای خطا نکردن و در اصل همه با یک دست که از غیب بر سرمان حاضر بود ، هدایت می شدیم…
ولی اینچنین نمی باشد ….

وحتی…
اگر فردی نیز با تمام تلاش ، سعی بر درست زندگی کردن دارد و از بسیاری ، رفتارها برای تکامل و رشد انسانی اش چشم پوشی میکند اونیز پاداشی به آشکارا نخواهد گرفت..!!!

تا بقیه رهرو او باشند….
و باز هم به طرز مرموزی ، همگی هدایت شویم….

پس میدانیم که همگی یکبار اجازه زیستن و انتخاب راه را خواهیم داشت….
و این خود یک نماد بزرگ برای عقوبتمان است که هرکس راهش را با عقل و درایت خود بیابد…

اما
این را میدانیم که عاقبت هرکس با اعمالش در ارتباط ، و در نهان ، هرکس خود میداند و وجدانش…..
و ظاهر افراد بازگویی از اعمالشان نخواهد داشت..!!

بله درست است که بهشت همینجاست…
زمانی که سعادت ، امید و خوشبختی را در انسانی میبینیم همانجا بهشت را درک میکنیم…

زمانی که آرزوی کودکی درحد کودکیش کوچک ، ولی برآورده میشود ، آن شوق کودکانه وبرق نگاهش ما را با حسِ بهشت همپا میکند…

و زمانی که در تمام دنیا هر کودکی با هر نژادی میخندد ما نیز بی اختیار میخندیم این قدرتی از بهشت میباشد…

بهشت با خوبی وزیبایی درون انسانها به موازات در حرکت است…
در حالی که میدانیم هرکدام از ما خوی “حیوانی ” ، نور و انسانیت در وجودمان پنهان گشته ….

و زمانیکه بر خوی حیوانی غلبه ، و بر انسانیت مسلط گردیم به یقین بهشت را همینجا دیده ایم….

بهشت همینجاست….

حتی نزدیکتر….
بهشت در وجودِ ما انسان هاست …
فقط باید بدانیم که در بهشت وجودمان چگونه باید زیست…
بهشت را با زیبایی وجودمان ” آباد” و با خصلت های زشتمان “ویران” خواهیم کرد…

خود انسان به تنهایی نمیتواند بهشت وجودش را بیابد ونظاره گر ، براین زیبایی باشد و لذت ببرد…!!
پس با هم بودن ، آزمون و خطاها ودر نهایت انتخابِ راستی و صداقت دربین این همه بالا و پایین روزگار ، مارا به بهشت درونمان راهنما خواهدشد…‌

واینگونه است که باید در هر ، دم و بازدم خود را به خالق هستی سپرد تا یاریمان کند….