درس‌هایی از کتاب تانگ فو ( روش برخورد با افراد دشوار)

درس‌هایی از کتاب تانگ فو ( روش برخورد با افراد دشوار)

نوشته سم هورن(Sam Horn)

سم هورن بانوی نویسنده آمریکایی است که در حال حاضر مدیریت مجموعه‌ای «Intrigue Agency» را بر عهده دارد.

 این کتاب عصبانیت در رابطه را مترادف با خطر می‌داند که واکنش‌های عصبی به افراد تندخو و دشوار باعث می‌شود که شرایط بدتر شود و احساسات منفی بیشتری شکل گیرد.

درس اول:

 عصبانیت را به همدلی تبدیل کن؛

یکی از دلایل ناتوانی افراد مختلف برای برخورد مثبت و درست با افراد دشوار این است که نمی‌توانند قدرت لایتناهی خرد و عقل خود را در مواجهه با این افراد وارد صحنه کنند و به همین خاطر وارد فاز واکنش متقابل می‌شوند و به راحتی از کوره در می‌روند. این در حالی‌است که در برخورد با افراد دشوار قبل از هر واکنش منفی، ابتدا خوب فکر کنیم و بعد زبان خود را به‌کار گیریم. اکثر ما تمام اشتباهات، کارهای نسنجیده، نادرست و خطاها را زمانی مرتکب می‌شویم که عقلانیت خود را به کار نمی‌گیریم. به همین خاطر است که بر روی مسئله هوش هیجانی تأکید ویژه می شود. با درک این مطلب که وقتی از دست کسی عصبانی هستی احتمالاً همه چیز را از دید خودت می‌بینی. برای اینکه مسائل را از دید دیگران ببینی، از عبارت همدلانه”اگر به جای او بودم چه احساسی داشتم!”استفاده کن. این عبارت به قدری قدرت دارند که باعث می‌شود با تجربه موقعیت طرف مقابل، احساس نفرت شدیدت از بین برود. شاید از رفتار دیگران خوشت نیاید اما عبارات همدلانه کمکت می‌کند آن را درک کنی.

درس دوم:

سعی کنید جر و بحث‌ها را به کمک شوخی مدیریت کنید.

 فرض کنید که مسئله یا سوال خاصی هست که مطرح کردن آن شما را ناراحت و مضطرب می‌کند. یک راهکار برای چنین مسائل این است که یک پاسخ آماده برای آنها طراحی کنید تا بتوانید بحث را بدون جر و بحث کردن و به کمک شوخی خاتمه دهید. برای اینکه بتوانید به چنین درک و مهارتی برسید، باید ابتدا نقاط ضعف و اصطلاحًا دکمه‌های جوش آوردن خود را بشناسید. وقتی این  دکمه‌ها را شناختید، برای هر کدام از آنها یک لطیفه تدارک ببینید. به عنوان مثال بعضی افراد وقتی کسی سن آنها را می‌پرسد، فوراً رنجیده خاطر و دلخور می‌شوند. این در حالی‌است که این افراد به جای دلخور شدن باید دنبال پاسخی لطیفه‌وار بگردند. به‌عنوان مثال این افراد می‌توانند بگویند که ۱۴ و نیم سالشان است. جمله زیبایی هست که می‌گوید: اگر بتوانی به آن بخندی، می‌توانی با آن زندگی کنی. یا اگر کسی در مورد درآمد ما سوال می‌کند، نیازی نیست که ناراحت شویم و به او بگوییم که دوست نداریم در مورد درآمدمان صحبت کنیم یا اینکه بگوییم بهتر است وارد حریم خصوصی یکدیگر نشویم. در چنین مواقعی می‌توانیم بگوییم: درآمدم آن قدری هست که بتوانم مخارجم را تامین کنم و هر کاری که برای دلم می خواهم هزینه کنم.

درس سوم:

بسیاری از مواقع، سکوت بهترین درمان است.

گاهی افراد تصور می‌کنند که اگر جواب توهین، تحقیر یا بی‌احترامی دیگران را ندهند، اتفاق خاصی می‌افتد و ممکن است طرف مقابل، رفتارهای خودش را بدتر کند. این درحالی است که سکوت کردن، یکی از بهترین واکنش‌هایی است که می‌توانیم به افراد تندخو و بداخلاق نشان دهیم. گاهی مواقع سوالی از ما می‌پرسند که دوست نداریم جواب دهیم. در چنین مواقعی می‌توانیم در پاسخ به طرف مقابل، سکوت اختیار کنیم. افراد دشوار مثل قلاب ماهیگیری عمل می‌کنند؛ اگر به طعمه آنها نوک بزنید، دیگر شما را رها نخواهند کرد.

 درس چهارم:

باید یاد بگیریم که زندگی را آسان بگیریم.

سقراط می گوید: هنگام به خاک سپردنم بگویید:

اینکه زیر خاک می‌کنید تن سقراط است؛ نه خود او.

 ما موجوداتی ابدی و اشرف مخلوقات هستیم. به همین خاطر حق نداریم ارزش خود را در برابر افراد تندخو و دشوار، پایین بیاوریم و واکنشهای منفی و نابخردانه از خودمان به نمایش بگذاریم. گاهی مواقع ما جسم خود و این جهان را به قدری جدی می‌گیریم که زندگی را برای خودمان و اطرافیان سخت می‌گیریم. در صورتی که بتوانیم خود را به عنوان موجودی ابدی باور کنیم، قطعًا نگرشمان تغییر خواهد کرد و می‌توانیم نسبت به تندخویی‌ها، با مدارای بیشتری رفتار کنیم.

 درس پنجم:

سعی کنید دستور را به خواهش تبدیل کنید.

برخی از افراد دشوار و تندخو نسبت به دستور شنیدن، آلرژی دارند. افراد معمولی و سالم هم تا یک حد مشخصی توان دستور شنیدن دارند و اگر میزان دستورها از این حد مشخص بیشتر شود، ممکن است رابطه‌ای که با ما دارند آسیب ببیند و دیگر به حرفها و دستورها توجهی نشان ندهند. این در حالی است که اگر جملات دستوری خود را به جملات مودبانه و مبتنی برخواهش تبدیل کنید، متوجه خواهید شد که افراد خیلی راحتتر به حرف شما گوش می‌دهند. اگر موفق شده‌اید که با افراد دشوار، رابطه‌ای درست و مثبت برقرار کنید، به هیچ عنوان با جملات امری و دستوری خود حاصل زحماتی که کشیده‌اید را خراب نکنید. با نرم‌خویی می‌توانید رابطه خوب خود با افراد دشوار را حفظ کنید.

 درس ششم:

 باید تمام تمرکز خود را روی بهبود خودمان بگذاریم.

 اگر واقعًا می‌خواهید ارتباط بهتر و موثرتری با افراد دشوار برقرار کنید، باید تا حد امکان برای بهبود عزت نفس خودتان تلاش کنید. خیلی از مواقع ممکن است در مواجهه با افراد دشوار و تندخو، ناراحت و حتی عصبانی شویم و مثل خودش با او رفتار کنیم ولی این کار کاملاً اشتباه است. ما باید به قدری خودمان را در برخورد با دیگران خوب بدانیم که صحبت‌ها و کنایه‌های دیگران نتواند اعصاب ما را ضعیف کند و ما را به واکنش وا دارد. هر قدر در مورد خودمان احساسی خوشایندتر داشته باشیم، دفعات کمتری مجبور می‌شویم دیگران را ضربه فنی کنیم تا سربلند به نظر بیاییم.

 درس هفتم:

در برابر میل به قضاوت دیگران، با تمام توان مقاومت کنید.

 قضاوت پیش‌هنگام و عجولانه یکی از بدترین آفت‌هایی است که به جان روابط انسانی افتاده و روابط‌مان را یکی پس از دیگری تخریب می‌کند. در صورتی که قضاوت از روی ظاهر افراد را کنار نگذاریم و در مورد میل به این نوع قضاوت مقاومت نکنیم، نمی‌توانیم ارتباط خوب و موثری با افراد مختلف برقرار کنیم. یکی از مهم‌ترین جنبه‌های ارتباطی این است که انسان بتواند به میل طبیعی قضاوت درباره مردم از روی ظاهر شخص، رفتارش، تجربه شخصی فرد از او و هر نوع درکی که آن شخص دارد، غلبه کند.

 درس هشتم:

 به وقایع دلخراش به عنوان معلم خود نگاه کنید.

 یکی از دلایلی که افراد معمولی و عادی را به افراد دشوار، انعطاف ناپذیر و تندخو تبدیل می‌کند، مشکلات ناگوار و حوادث تلخی است که در زندگی خود تجربه می‌کنند. در صورتی که شما هم چنین تجربیات سختی را از سر گذرانده‌اید، اجازه ندهید که این حوادث همیشه جلوی چشمتان باشند و اوقاتتان را تلخ کنند. سعی کنید این حوادث را به عنوان معلم دلسوز یا  تجربه گرانبها ببینید. کسانی که تجربیات تلخ خود را معلم و آموزگار می‌دانند، در زندگی به فرد بهتری تبدیل می‌شوند.

 درس نهم:

کلمه مدارا را به مهمترین کلمه در ذهن خود تبدیل کنید.

 کسانی که ذهنی متعصب و انعطاف ناپذیر دارند، همواره در روابط خود با دیگران به مشکل می‌خورند؛ زیرا نمی‌توانند عقیده‌ای جز عقیده خودشان را بشنوند و روی آن فکر کنند. افراد متعصب حتی توانایی تفکر در مورد عقاید دیگران را هم ندارند و هر چه به سایر عقاید فکر می‌کنند، به عقاید خودشان وفادارتر می‌شوند.

برای اینکه بتوانید با افراد دشوار، روابط خوب و سازنده داشته باشید، تلاش کنید مدارا کردن را یاد بگیرید تا بتوانید به عقاید دیگران گوش دهید و به نظام باورها و اعتقادات دیگران احترام بگذارید. اگر به تعصبات افراد دشوار بی‌احترامی کنید، راه گفتگو و تعامل سازنده را بسته‌اید.